In Oudenhoorn bevind zich één begraafplaats met een militair slachtoffer.
De gemeentelijke begraafplaats aan de Leuneweg.
Op deze begraafplaats bevind zich het graf van Bastiaan de Zeeuw.
|
Geboren Omgekomen Begraven Rang Onderdeel |
03-11-1915, Vuren 20-05-1940, Duinkerken Oudenhoorn Reserve 2e Luitenant M.C. - III - 30 R.I.
|
Bron:
Bastiaan de Zeeuw is geboren in Vuren, woont met zijn ouders in Gorinchem. In 1918 verhuist het gezin naar een boerderij aan de Tussenweg in Oudenhoorn. Na de lagere school en de HBS in Brielle moet hij in dienst. Na de mobilisatie wordt hij gelegerd in De Peel. Na hevige gevechten tegen de Duitsers capituleert Nederland op 14 mei. De Nederlandse militairen worden krijgsgevangen gezet. Bastiaan de Zeeuw ontvlucht Nederland met waarschijnlijk het idee om naar Engeland te gaan. Hij arriveert in Duinkerken en voegt zich bij de andere (ruim 1200) Nederlanders. De Franse commandant van Duinkerken, Jules Henri Watrin wilde van het ongeregelde zooitje Nederlanders dat thuis de strijd had opgegeven af. Het onder Franse vlag varende stoomschip Pavon was tijdens een reguliere reis naar St. Nazaire met een lading katoen gevorderd om Franse militairen naar Vlissingen te brengen. Op de terugreis beval generaal Watrin de ss Pavon om de Nederlanders mee te nemen. Na inladen van 1200 Nederlanders wilde de kapitein op hoog tij vertrekken. Watrin hield het schip op om nog meer manschappen in te schepen. Duitse jagers en bommenwerpers vlogen toen al over de haven van Duinkerken. Vanwege de vertraging en het lage water kon de ss Pavon pas ’s avonds op hoog water vertrekken. Het was een glasheldere nacht en volle maan en met een escorte van vier Franse jagers voer het schip langs de kust naar Cherbourg. Een uur na vertrek werd het schip om 23:50 aangevallen door een Duitse bommenwerper. Na twee missers werd de Pavon midscheeps getroffen. Door de explosie en de brand ontstaan in de lading katoen werden tientallen soldaten gedood. De Franse escort schepen kwamen langszij om opvarende over te nemen. De reddingssloepen werden gestreken en drijfmiddelen in zee geworpen. Een aantal opvarende sprong te water. Zo ook Bastiaan de Zeeuw. De kapitein besloot richting de kust te varen en zijn schip aan de grond te zetten ter hoogte van Gravelines op het strand van Les Hemmes d’Oye. Aangezien het hoog water was, zou het schip droog komen te vallen bij laag water. Via touwen en planken konden de opvarende het gehavende schip verlaten.
Bron:
Van de 1450 opvarende overleefde 50 deze ramp niet. Van deze 50 gesneuvelde / vermisten werden er 38 niet geborgen of geïdentificeerd. Had het schip richting Engeland gevaren was het slachtofferaantal stukken hoger geweest. Bastiaan de Zeeuw is na overboord gesprongen te zijn verdronken en rond 2 augustus 1940 aangespoeld bij paal 19 op Terschelling. Hij is begraven in Oudenhoorn en kreeg postuum de Bronzen Leeuw toegekend.
Bron: ministerie van defensie / rotterdams nieuwsblad 05-08-1940
Bastiaan de Zeeuw wordt genoemd in de erelijst van Gevallenen 1940-1945, welke in de entree van de tweede kamer der Staten Generaal ligt.
Bron: erelijst der gevallenen 1940-1945
Bij de protestantse kerk aan de Ring 1 te Oudenhoorn staat het herdenkingsmonument ter nagedachtenis aan Bastiaan de Zeeuw en Cornelis Blaak.
Het uitgebreide verhaal van Cornelis Blaak is te lezen op https://www.bevrijdingsfestivalbrielle.nl/herinneringen/oud-inwoners#oudenhoorn
