In Rozenburg bevind zich één begraafplaats met militaire slachtoffers.
De gemeentelijke Begraafplaats aan de Molenweg.
Bron: Bevrijdingsfestival Brielle
Op deze begraafplaats bevinden zich de graven van:
Nederlands: D. van den Beukel
Geallieerd: P.J.H. Rowan, B.P. Grigson, F.L. Lees, G. Villiers-Tuthill.
Geboren: 21 mei 1915 Omgekomen: 31 maart 1945, Brandenburg.
Bron: historische vereniging den Berchsen hoeck / Bevrijdingsfestival Brielle
Dirk van den Beukel is geboren in Bergschenhoek en getrouwd met Helena Geertruida Voorberg. Hij verhuist in 1924 naar Rozenburg waar hij werkt als bakker in een broodfabriek. Via de arbeitseinsatz komt hij in Brandenburg, Duitsland, terecht. Tijdens een bombardement van de geallieerden komt hij om en wordt begraven op de begraafplaats Brandenburg an der Havel (Altstädtischer Friedhof). Op 7 oktober 1947 wordt hij herbegraven op het Franse Ereveld Frohnau in Berlijn. Op 29 mei 1948 wordt Dirk van den beukel herbegraven op de gemeentelijke begraafplaats in Rozenburg.
Bron: Bevrijdingsfestival Brielle
Bron: ww2cementeries / Bevrijdingsfestival Brielle
B.P. Grigson |
F.L. Lees |
G. Villiers-Tuthill |
 |
 |
 |
Bron: Bevrijdingsfestival Brielle
Cornelis QuakGeboren: 31 juli 1918 Omgekomen: 19 augustus 1943, Gilze-Rijen.
Cornelis Quak is tuindersknecht van beroep en wordt in februari 1938 opgeroepen voor de dienstplicht Hij wordt paardenverzorger bij het Remontedepot in Nieuw-Millingen. In augustus 1939 gaat hij met groot verlof. Tien dagen later wordt de mobilisatie afgeroepen en keert hij terug naar het 4de Regiment Huzaren gelegerd in Ede. Na de capitulatie gaat Cornelis Quak verder bij de marechaussee. Na zijn opleiding bij de brigade Moerdijk gaat hij via de Brigade Baarle-Nassau naar de Brigade Best. Op 1 maart 1943 wordt het politieapparaat door de bezetter gereorganiseerd. Cornelis Quak wordt ontslagen en aangesteld als wachtmeester der Staatspolitie en gestationeerd in Etten. In september 1943 wil hij gaan trouwen met Jacoba Langeweg. In de avond van 19 augustus zit hij samen met een collega in de trein van Eindhoven naar Gilze-Rijen. Bij het naderen van Gilze-Rijen wordt het vliegveld door geallieerde vliegtuigen aangevallen. De inzittende springen uit de gestopte trein in een greppel. Cornelis Quak is door een bomscherf in de trein al dodelijk verwond. Op 24 augustus wordt hij met (beperkte) korpseer begraven op de gemeentelijke begraafplaats.
Het uitgebreide verhaal is te lezen in het blad marechausseecontact op pagina 14.
Na WW2
Geboren: 14 oktober 1926 Omgekomen: 17 maart 1949, Gendinging, West Java.
Bron: oorlogsgravenstichting
Hendrik Goudappel is soldaat 4 Garde Regiment Prinses Irene. Zijn bataljon vertrok op 4 juni 1947 naar Nederlands Indië en is onderdeel van het 2de Palmboom divisie. De divisie neemt deel aan de 1ste politionele actie. Tijdens de 2de politionele actie trekt het bataljon via het Zuiderkalksteengebergte naar Kederisi. Grote inspanningen kost het openhouden van de verkeerswegen. De weg Blitar-Wlingi kreeg de naam dodenweg en ook de route Blitar-Kediri wemelde van mijn- en bomtrechters, teweeggebracht door trekbommen, drukmijnen en alle mogelijke combinaties ervan. Hendrik Goudappel sneuvelt tijdens deze missie door een trekbom. Hij wordt begraven op de begraafplats Peneleh, Baliwerti en in oktober 1949 herbegraven op het Nederlands Ereveld Kembang Kuning.
Hendrik Goudappel wordt genoemd op het monument op de gemeentelijke begraafplaats en in de lijst van gevallenen 1945-heden.
In Rozenburg bevinden zich op de begraafplaats twee monumenten die ons doen herinneren aan de tweede wereldoorlog en latere gewapende conflicten.
Een Kruis voor de slachtoffers van de Tweede wereldoorlog.
Bron: Bevrijdingsfestival Brielle
Een Steen / Plaquete ter herinnering aan Hendrik Goudappel, omgekomen in Blitar.
Bron: Bevrijdingsfestival Brielle
